Sodade (poznajete li čežnju?)

sa koncerta Cesarie Evore u Sava centru, 06. oktobra 2009. godine

Sodade... 
Znate li šta znači sodade? Kažu da je to duboka nostalgija ili prožimajuća melanholična čežnja zbog odsustva nečega ili nekoga koga volimo.
Izgleda da je baš sodade moj medaljon, moj krst u ovom životu, moja senka koja me prati, ali koju do sad nisam mogao sažeti u reči, a sad je stala u samo jednu. Sada tu reč poznajem. Sodade.
Poznajem je zbog pesme koju je proslavila Cesaria Evora. Znate li nju, divnu bosonogu pevačicu sa Zelenoortskih ostrva? Uvek je nastupala bosa da bi se saosećala sa svojim narodom, imala je izuzetan glas i neuglednu pojavu, nije znala ni reč engleskog, ali je bila zvezda i to kakva.
Otkrio sam je u Čajdžinici, tom, iz ove perspektive mitskom mestu gde su se preplitali fantazija i stvarnost, barem tih prvih godina rada. Tamo su tada  dolazili pesnici i glumci i slikari i nomadi, ljudi su pili čaj i džin i slušala se probrana muzika koja je zavisila od raspoloženja nas koji smo radili. Ja sam, više od svega vrteo upravo njen kompilaciju najvećih hitova koju sam tamo zatekao, sve dok nisam naučio svaki takt i stih i slutio svaku ogrebotinu na kojoj bi CD preskočio.
Par godina kasnije imao sam i čast i zadovoljstvo da Cesariu slušam uživo i to čak dva puta. Prvi put smo se Maki i ja ušunjali na pola koncerta u Srpskom narodnom pozorištu jer nismo imali para za kartu pa smo zavisili od dobre volje obezbeđenja na ulazu. Pošto uporno nismo odustajali, stajali smo u foajeu i čekali i u jednom trenutku smo im ili dosadili ili su se sažalili pa su nas pustili. Ej kakav je to koncert bio! A onda, par godina kasnije, u Sava centru sam je slušao opet, ovaj put od početka do kraja. Imala je tako milo lice, takvu čežnju u glasu, bila je tako skromna, skrušena i mila da me podsetila na moju dragu babu Danu pa su mi krenule i suze.
Danas više nema ni babe Dane, ni Čajdžinice ni Cesarie. Ostao je samo sodade. I uspomene. Zato, u svetu koji uporno teži da ti sve uzme, ne mogu samog sebe da uskraćujem za sreću. Za uspomene.
Sodade.
 

ps Ovih dana je Madonna krenula na svetsku turneju u cilju promocije svog poslednjeg albuma inspirisanog muzikom koju je čula tokom par godina života u Lisabonu. Nastupi su nalik brodvejskim mjuziklima i odigravaju se u pozorištima širom sveta. Jedna od pesama koju Madonna izvodi je baš Sodade. I ona je ogroman fan Cesarie. I ona je živo biće i zna šta je čežnja.
Sodade.

Sodade

Quem mostra' bo esse caminho longe?
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé

Quem mostra' bo esse caminho longe?
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé

Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau

Si bô 'screvê' me 'm ta 'screvê be
Si bô 'squecê me 'm ta 'squecê be
Até dia qui bô voltà

Si bô 'screvê' me 'm ta 'screvê be
Si bô 'squecê me 'm ta 'squecê be
Até dia qui bô voltà, sodade

Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau

Quem mostra' bo esse caminho longe?
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé

Quem mostra' bo esse caminho longe?
Quem mostra' bo esse caminho longe?
Esse caminho… 

 

 

Longing

 Who showes you this long way?
Who showes you this long way?
This way to Saint Thomas (São Tomé)
Longing, longing, longing
For my land São Nicolau

If you write to me I'll write back
If you forget me I'll forget you
Until the day you return
Longing, longing, longing
For my land São Nicolau